C. H. E. Haspels

C. H. E. Haspels
	;
Biografía
Nacemento	(nl) Caroline Henriëtte Emilie Haspels ; 15 de setembro de 1894 ; Colmschate, Países Baixos (en)
Morte	25 de decembro de 1980 (86 anos); Capelle aan den IJssel, Países Baixos (pt)
Residencia	Frixia (1935–1939)
Educación	Universidade de Ámsterdam
Actividade
Campo de traballo	Archaeology of Anatolia (en)
Ocupación	historiador da arte, arqueóloga clásica, profesora universitaria, Near Eastern archaeologist (en)
Empregador	Universidade de Ámsterdam, Dutch ordinary professor (en) . Faculty of Letters and Philosophy at the University of Amsterdam (en) (1946–1965) , emérita; Allard Pierson Museum (pt)
Membro de	Real Academia de Artes e Ciencias dos Países Baixos
Familia
Pai	George Haspels
Descrito pola fonte	1001 Vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis (en) , (sec:884); Allard Pierson Museum (pt) ; 1001 vrouwen in de 20ste eeuw (en)

Caroline Henriette Emilie Haspels, coñecida como C.H. Emilie Haspels, ou C.H. E. Haspels, nada o 15 de setembro de 1894 en Deventer, Países Baixos e finada o 25 de decembro de 1980 en Capelle aan den Ijssel foi unha arqueóloga clásica holandesa. É recoñecida como a autora do catálogo máis importante e completo de lécitos gregos.^[1]

Traxectoria

Primeiros anos: familia e formación

Haspels era filla de George Frans Haspels, un pastor e escritor holandés, e de Constantia Charlotte Kleyn Brandes. En 1901 a familia trasladouse a Kralingen, onde Haspels ingresou no Marnix Gymnasium en Rotterdam (1906-1912). Despois de graduarse, especializouse en Estudos Clásicos e Historia Antiga en Ámsterdam (1913-1923). En 1923, Haspels converteuse en profesora de linguas clásicas no Christian Lyceum de Zutphen.^[2]

Carreira

Despois de visitas á China, o Xapón e os Estados Unidos, foi profesora nun colexio de nenas de Utrecht de 1926 a 1928. Ao entrar en Oxford, comezou a súa tese sobre a perspectiva na pintura de vasos gregos. Sendo Oxford o principal centro de investigación sobre cerámica grega, asistiu a conferencias de estudosos como John Beazley, os arqueólogos Thomas Ashby e John Myres e o epigrafista Marcus Niebuhr Tod.^[2] Escolleu os lécitos de figuras negras como tema da súa investigación.

O 20 de decembro de 1935, Haspels defendeu a súa tese de doutoramento titulada Attic Black Figured-Lekythoi ("Leciths of Attic Black Figured"). A tese foi publicada e ampliada pola École Française d'Athènes titulada Attic black-figured lekythoi (1936), e foi galardoada un ano despois co Prix Ambatielos e que aínda se considera o estándar dos estudos sobre o tema. Por invitación do Instituto Arqueolóxico Francés de Istambul, Haspels dirixiu unha serie de escavacións entre 1937 e 1939 na chamada "Cidade de Midas" (Yazilikaya). Ao regresar ao lugar, na década de 1950, o seu traballo deu lugar a unha serie de catro volumes titulada La Cité de Midas. Céramique et trouvailles diverses (1951-1952).^[2]

Durante a Segunda guerra mundial, Haspels permaneceu en Turquía e converteuse en profesora nunha escola de nenas estadounidense en Istambul, máis tarde ensinando Arqueoloxía Clásica na Universidade de Istambul. Debido á falta de materiais didácticos adecuados no campo da cerámica grega, escribiu un manual, xunto co seu alumno Aşkidil Akarca, que foi traducido e publicado en 1946. Despois da guerra, Haspels regresou aos Países Baixos, e en 1946 foi nomeada para a cátedra de Arqueoloxía Clásica da Universidade de Ámsterdam e tamén directora do Museo Allard Pierson. Tamén participou en escavacións en Frixia (1946-1958).^[3] En 1960, foi nomeada Fellow da Real Academia de Artes e Ciencias dos Países Baixos e do Instituto de Estudos Avanzados de Princeton. En 1965, Haspels retirouse e foi galardoada como Cabaleiro da Orde do León Holandés.

Pasamento

Emilie Haspels morreu o 25 de decembro de 1980 en Capelle aan den IJssel e foi enterrada na tumba familiar do cemiterio protestante de Hillegersberg.

Obras

Deux fragments d'une coupe d'Euphronios, Parijs 1930.
Bijdrage tot de studie van attisch zwart-figurig, Nijkerk 1935
Attic black-figured lekythoi, París, 1936.
La cité de Midas. Ceramique et trouvailles diverses, París 1951
The Highlands of Phrygia. Sites and monuments, 2 vols, Princeton 1971
I am the last of the travelers : Midas city excavations and surveys in the highlands of Phrygia, ed. Dietrich Berndt ; contribucións de Halet Çambel. Istanbul, 2009.

Notas

↑ Arafat, K. W. "(WDJ) Van de Put Corpus Vasorum Antiquorum. The Netherlands. Amsterdam, Allard Pierson Museum. Fascicule 3.[The Netherlands, fascicule 9]. Pp. xi+ 72, ills, pls. Amsterdam: Allard Pierson Museum, 2006. Cased,€ 145. ISBN 978-90-71211-38-6." The Classical Review (New Series) 58, no. 01 (2008): 262-263.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Weterings, Vera. Haspels, Caroline Henriëtte Emilie, in: Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland.
↑ "Emilie Haspels" (en inglês). Consultado o 10/11/2016.

Véxase tamén

Cerámica da Grecia antiga / Cerámica grega

Bibliografía

Jaap M. Hemelrijk, "In memoriam Prof. Dr. CHE Haspels, 15 de setembro de 1894 - 25 de decembro de 1980", Boletín antieke beschaving. Anual Papers on Classical Archaeology, 56:1-2, 1981
Jaap M. Hemelrijk, "Licht in der Dunkelheit und eine Nadel im Heuhaufen. Die niederländische Archäologin CH Emilie Haspels (1894-1980) führte ein abenteuerliches Leben im Dienste der Wissenschaft", Antike Welt, 37:1:80-82, 2006

Ligazóns externas

[1] Arafat, K. W. "(WDJ) Van de Put Corpus Vasorum Antiquorum. The Netherlands. Amsterdam, Allard Pierson Museum. Fascicule 3.[The Netherlands, fascicule 9]. Pp. xi+ 72, ills, pls. Amsterdam: Allard Pierson Museum, 2006. Cased,€ 145. ISBN 978-90-71211-38-6." The Classical Review (New Series) 58, no. 01 (2008): 262-263.

[weterings-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Weterings, Vera. Haspels, Caroline Henriëtte Emilie, in: Digitaal Vrouwenlexicon van Nederland.

[3] "Emilie Haspels" (en inglês). Consultado o 10/11/2016.

[1]

[2]

[3]